“GENÇ İKEN ÖLENLERE…”
-Erol Güngör Bey’in hatırasına-
Şükrü KARACA
Dağdılar,
Yangın yerleri bırakıp arkalarında
Tüttüler.
Döne döne havalandı
Bir kuş böyle gitti-gider
Bu yıl göğe tırpan attı Azrail
Yere düşmedi ölüler!
Gözünü sevdiğim ana
Sil aklından düşünceni
Kaybolan sabahların ardından giden atlar
Süvarisiz döndüler!
Şimdi yalnız kaldın çoban
Kurt yesin türkülerini
Madem kurtlar aldı göz göre göre
Terazi devrini, Ülker devrini.
Bir uzak kabirde şafak söküyor
Doğruluyor çığlık çığlığa kitabeler
Bilmiyorum nazlı servi
Kocaçınar bilmiyorum
Bu fasıl kaç gün sürer.
Şükrü KARACA
Ânestü Nârâ, s.40-41