Adsız Şiir
Dünyada gerçi olmadı bir şeyde kârımız,
Ukbâda belki olsa gerek itibârımız.
Ağyâr gül kopardı dikenden demet demet,
Hâr oldu bağrımızda çiçek yüzlü yârımız.
Yükseldi arşa neşvesi dûnun, esâfîlin;
Toprakta gizli kaldı bizim âh ü zârımız.
Baş eğmedik edâniye ikbâl ü câh için;
Mâziye, ırka, sancağadır iftihârımız.
Şâd olmamak olur mu, Kızıl-elma semtine
Bir gün dönerse râyet-i âlî tebârımız?
Hakanların dikilmeli Altay’da tuğları!
Varsın cihanda olmayagörsün mezârımız…
ATSIZ
KAYNAK: Serdengeçti, Sayı:18, Mayıs 1952, s.2