AYŞE KIZIN GÖZ YAŞLARI-MUSTAFA KAYABEK

MUSTAFA KAYABEK
AYŞE KIZIN GÖZ YAŞLARI
GÜZEL BİR ŞİİR… OKUMANIZ DİLEĞİ İLE..

Ayşe Kızın Gözyaşları

Mustafa KAYABEK

“Sen, Sen… Sen… Bakû Geceleri’nde buluşalım.”

 

Radyo başı ocak başına benzemez,

Ocak başında masal dinlerdik geceleri…

Masal dinlerdik Devli Perili…

…………………………..

Devli… Perili masal dinlerdik,

Ak saçlı bir kadının dilinden.

Kaf Dağı’nda dolaşan çoban,

Gönül verdiği ağa kızı,

 

Günlerce tuz yalamış kara koyun,

Kara koyunun akar suya yürüyüşü,

Ve

Su içmeden geri dönüşü…

Kulaklarımızı doldururdu

Bir aşkın nefes nefes

Kavaldan dökülüşü…

…………………………..

Bölüşürdük âşıkların derdini;

Sulara vururdu… Sulara

Ayşe Kız’ın güzelliği;

Bir pınar başında oturmuş seyrederken

Kendi

Kendini…

…………………………..

Sürüklerdi sular Ayşe Kız’ın güzelliğini

Sürükler

Gönlümüze boşaltırdı.

Değişirdi gönlümüzün iklimi,

Aşık oluverirdik

Biz de…

Ve

Hemen yola koyulurduk,

Ayşe Kız’ı bulmak için;

Ayağımızda demir çarık.

Demir âsâ

Elimizde…

Kollarımızı uzatırdık sarmak için

Ayşe Kız’ı

Hayâlimizde…

…………………………..

Hele…

Hele Cadı Karı’nın kötülükleri,

Ayşe Kız’a büsbütün bağlardı bizleri…

Kucaklaşırdık Kaf Dağı’nda Ayşe Kız’la,

Anka Kuşu’nun kanatlarında.

Aşarak

Denizleri…

Gönlündeki sızı dertli Ayşe’nin,

Alnındaki yazı dertli Ayşe’nin…

…………………………..

Radyo başında masal değil,

Dert dinliyoruz,

Devlerin, Perilerin yurdundan…

Kaval sesleri kesilmiş,

Sürü darmadağınık olmuş ovada;

Garip çobandan haber yok;

Ayşe Kız’ın güzelliği boğulmuş,

Ayşe Kız’ın güzelliği kaybolmuş

Akar suda…

…………………………..

Sürüsünde koyun dertli Ayşe’nin,

Oynadığı oyun dertli Ayşe’nin…

…………………………..

Akar su, Bakû’nun ortasından akar;

Akar su kaynağından ayrı düşmüş,

Yasından akar…

Ve

Dövüne dövüne dökülür Hazer’e…

Hazer dertli…

Bakû dertli…

Masallar kadar büyük bir canavar,

Kesmiş dört yol ağzını…

Yol dertli…

Yolcu dertli…

…………………………..

Anka Kuşu’nun kanatlı kırılmış, kalmış yollarda.

Garip çobandan haber yok;

Toplamaz olmuş kaval sesleri

Suya hasret

Sürüleri…

Ayşe Kız’ın güzelliğini boğmuş,

Cadı Karı’nın sulara çökmüş çirkinliği…

Karalara bürünmüş Ayşe Kız,

Ağıtlara bırakmış yerini,

Dudaklarında

Aşk türküleri…

…………………………..

Söylediği ağıt dertli Ayşe’nin,

Okuduğu kâğıt dertli Ayşe’nin…

…………………………..

Karalar giyinmiş Ayşe Kız,

Bindallı yerine…

Karalar giyinmiş

Mavili, yeşilli, allı yerine…

Cadı Karı’nın kötülüklerine açılmış

Selçuklu’dan kalma

Oymalı

Kapılar..

Karalara bürünmüş Ayşe Kız,

Tebriz’de ağıt düzer.

Bakû’da

Ağlar…
…………………………..

Gözlerinde uyku dertli Ayşe’nin…

Ağladığı Bakû dertli Ayşe’nin…

Gök, al, yeşil Kaf Dağı’nın arkasına saklanmış;

Yıldızlar dolaşmıyor Bakû gecelerinde…

Tebriz gecelerinde…

Toprağı yeşil, gökleri mavi, ufukları al al değil

Bakû’nun…

Sekiz köşeli yıldızın sekizi de aya hasret.

Toprağı yeşil, gökleri mavi, bayrağı al al değil.

Bakû’nun…

Ocaklar yanmaz.

Bacalar tütmez olmuş,

Diller masala,

Gönüller

Ayşe’ye hasret..

Güneşi selâmlamak için

Horozlar ötmez olmuş..-

Bacasında duman dertli Ayşe’nin.

Yaşadığı zaman dertli Ayşe’nin…

…………………………..

Kızıl bulutlar toplanıp gelmiş.

Kızıl fırtınalar koparmış.

Her yer yakılıp yıkılmış,

Baykuşlar tünemiş Kaf Dağı’nda…

Kartalların yaptıkları yuvada

Hürriyet ölmüş…

İstiklâl ağlıyor

Bakû’da…
…………………………..

Salladığı beşik dertli Ayşe’nin,

Atladığı eşik dertli Ayşe’nin…

…………………………..

Ve

Yıldızsız Bakû gecelerinde…

Ve

Güneşsiz Tebriz gündüzlerinde,

Ayşe Kız’ın göz yaşları

Hazer’e dökülür.

Erir

Suda…

 

Mustafa KAYABEK
***

YUNUS BUĞRA YILMAZ ARŞİVİNDEN