ESKİ BİR HASRET TÜRKÜSÜ
Bekleme, ağlama, beni çağırma!
Tükendi dermanım gelemiyorum.
Bu dağlar harâmi, yollar ejderhâ
Yitirdim, yönleri bulamıyorum.
Dilek ufuğundan güneş doğmuyor
Dualar buz tuttu, göğe ağmıyor,
Düşlerim var gecelere sığmıyor
Bir türlü hakikat kılamıyorum.
Gündüzler, ağ atıp tuttular beni,
Geceler, zindana attılar beni,
Çağdaş şehirlerde sattılar beni,
Zincirlerden âzâd olamıyorum.
Gözlerim Yesrîb’de bir derin kuyu;
Nice yıllar var ki çekilmiş suyu.
Çöller yuttu gönlümdeki orduyu,
Vuslat diyârına salamıyorum.
Ezel meclisinde divan kurmuşlar,
Çamurumu çile ile karmışlar,
Yazıp çizip ak alnıma vurmuşlar,
Hasret fermânını silemiyorum.
Dilaver Cebeci
İlgili Yazılar:
Ülkücü Şehidlere Şiir / Dilaver CEBECİ
Dilaver CEBECİ: ÇÂH-I BÂBÎL
BAŞBUĞ’A MEKTUP / Dilaver CEBECİ
Metin HAKVERDİOĞLU: TÜRKLÜK TÜRKÜSÜ -şiir-
Ömer ARISOY: GÖK BİLGE ATSIZ ATA’MIZI ANIYORUZ.
Asena Kınacı MORAL: Hasret Kalmış Türküler
ESKİ TÜRK KÜLTÜRÜNDEN BİRKAÇ İZ- İSMAİL YİĞİT
NECMETTİN HACIEMİNOĞLU: İstanbul’a Hasret
Erol GÜNGÖR: Kültürde Eski ve Yeni
Bahçeli: “Bugün eski hakimiyet sahalarımız felaketlerin içine gömülmüştür.”