EKMEK VE VATAN
-Bahtiyar Vahabzâde’ye-
MUSTAFA KAYABEK
Ekmek öpülür başa konur
Vatana baş konur…
Uğrunda uğrun uğrun ölünür yasamızda.
Yolunda oğul, uşak.
Gardaş konur…
Bakma sen: “Veten çörekdir!” diyene;
Dert söyletir onu.
Hele bir oğlu olsun:
Hele bir doğursun karısı, kızı
Yaban ellerde…
Kulağına ezan okunur,
Adı
Savaş konur…
……………………
Bu bizim vatanın çilesidir,
Aşkı gönüllere
Yavaş yavaş konur .
……………………………..
Hor görülür koyunlu, kuzulu toprağı,
Yorgun göğüslerden akan südü.
Ve
Balıklı suları hor görülür…
Adı unutulur.
Tadı unutulur ninnilerin.
Masalların…
Köklerden gövdeye su yürümez,
Elde çalışmak
Elde çalışmaktan zor görülür
Gövde dalları beslemez.
Dallarda
Tomurcuklar kurur .
……………………………..
Bu. bizim vatanın çilesidir.
Derdi gönüllere
Taş taş oturur…
………………………….
Bir şafak vakti çıkılır yola,
Yürekler ağum ağum
Ağulanır ..
Kapanır kapılar,
Söner ocaklar.
Söner ekmek pişen
Tandır…
Ve
Yorulur hamur yoğuran eller,
Ekmek olup tütmez
Buram buram bacalardan alevler,
Doyurmaz çağaları
Göğüslerden damlayan süt.
Susturmaz
Teknelerde mayalanan
Hamur…
Kısmeti kesilmiştir insanlarımızın
Umutları kesilmiştir…
Açılır gurbetin çift kanatlı kapıları,
Açılır gidişe yollar:
Dönüşe
Ayaklar bağlanır.
Diller bağlanır…
………………………….
Bu, bizim vatanın çilesidir;
Adı gönüllere
Ateş ateş dağlanır…
………………………………….
Ama;
Anasına sövmesinler bir yol,
Avradına göz koymasınlar,
Sarsılmasın yakası…
Sarsılmasın vatanın
Toprağı,
Taşı
Düşman ellerle…
Ve
Dönmesin insanlarımızın
Başı…
Tepeden tırnağa dek
Titremesin
Kötü dillerle…
O zaman
Şehld olur yaşayan
Sorgusuz, sualsiz…
Sessiz…
Şehid yaşayan olur
Bir karış toprağı dahi olmasa vatanda
Nefessiz
……………………………….
Bu bizim vatanın destanıdır,
Toprağa kan yağar
Vatan olur…
Mustafa KAYABEK
***
EKMEK VE VATAN
-Bahtiyar Vahabzadeye- Bəxtiyar Vahabzadə
MUSTAFA KAYABEK
YUNUS BUĞRA YILMAZ ARŞİVİNDEN