Şiir: BAĞLAMA / A. Yılmaz SOYYER

 

 

 

 

 

 

 

 

BAĞLAMA

-Yetik Ozan’a rahmet niyazlarımla-

Bağlamadır, göğsü dut ağacından

Sırrı söyler Horasan’dan aldığı

Nefesi hem Hızır’ın ilacından

Yolları var bunca göçüp kaldığı

 

Püskülü hediye Yandım Ağa’dan

Tezenesi sarı kaplumbağadan

Bir düzen tuttu mu gayrı ahadan

Aşk ile bellidir sevinç dolduğu

 

Savaş olur yiğit ile kan verir

Erenlerin sofrasına can verir

Şıkır şıkır türkülere şan verir

Hem ağlayıp hem yâr ile güldüğü

 

İşte meydan işte Küre denilir

Nasip alıp Hakk’ı göre denilir

Bu alperen için töre denilir

Yazgısıdır turnalarda bulduğu

 

Göğe ağan Koca Yar’dan yel sarıp

Aslıların saçlarından tel sarıp

Anlatılır al al olup, sararıp

Keremleri nasıl aşka saldığı

 

Sanmayın üstünde bir kaba aba

Cevap verir her âşıkça hitaba

Umay Ana tarafından kitaba

Kaydedilmiş Ötüken’den olduğu

 

Sevmedi sofular tuzak kurdular

Diz çöktüler müphem soru sordular

Bağrına bin yıldır pençe vurdular

Görülmedi güz gelince solduğu

 

Derler ki saatı Hak Tanrı kurmuş

O da külhanlara odun olurmuş

Zamanı geçer de unutulurmuş

Nerde yazar âşıkların öldüğü

 

Don değişip yiğit olur da bir gün

Erenler ceminde dem tutarken dün

Efsâneleşmiştir ovada Türk’ün

Kara talihini yere çaldığı

 

A.Yılmaz Soyyer