TAŞA KAZILI DİL
Yuluğ Tigin’le ses bulur tamgalar
Dilim Yenisey’de taşa kazılır
Dağ keçisi kağanlığı damgalar
Bütün haşmetiyle başa kazılır
Soğuk mermerlerle kucak kucağa
Yaşayıp ulaşır dünden bu çağa
Ötüken’den nakledilen ocağa
Sanmayın ki bu dil boşa kazılır
Kaç lisan var taştan taşa nakleden
Sonsuzluğun esrârını akleden
Amca buyruğunu hakkedip yeğen
Sanki sözler tâ güneşe kazılır
Atam Bilge Kağan boşa buyurmaz
Sözün Türk’e söyler taşra duyurmaz
Töre iner gayrı ne söylense az
Kâh alına, gâhi döşe kazılır
Türkülerle kızlar sunar şerbeti
Kızıl Kam’ın yankılanır sohbeti
Atlar uçar ve Tengri’nin âyeti
Bucak bucak köşe köşe kazılır
A.Yılmaz Soyyer
İlgili Yazılar:
Şiir: BAĞLAMA / A. Yılmaz SOYYER
A.Yılmaz SOYYER: BEKTAŞİLİK VE MASONLUK
A. Yılmaz Soyyer: “Ben Bilge Tonyukuk”
A.Yılmaz SOYYER: TASAVVUF BİR FELSEFE MİDİR?
ALİ / A. Yılmaz SOYYER
NEFSİM / A.Yılmaz Soyyer
A. Yılmaz SOYYER: İSMAİL AĞABEY
A.Yılmaz SOYYER: KIZIL ELMA
Doç. Dr. A. Yılmaz SOYYER: TEKKELER MEŞRULAŞMALI MIDIR?
Saffet KURAMAZ : Türk Dünyası Şiir Antolojisi Üzerine